O życiu prawie wszystko

Wysnułam sobie teorię , że dopóki chce mi się żyć, dopóty mogę uznawać, że jestem szczęśliwą osobą. Nie znaczy to, że moje życie to raj. Co to to nie. Choć prawdę powiedziawszy, nie wiem jak on wygląda i czym tak naprawdę jest. Ale nie o to dziś chodzi. Przeżywam chwile cudowne i takie, kiedy jestem bliska wykrzyczeć: „Mam już dość! Już nie dam rady!” . Ostatecznie jednak podnoszę się i czuję, że chce mi się dalej żyć. Więc uznaję, że jestem szczęśliwa. Otwieram okno i wdycham cudowny zapach letniego powietrza. Liście starej lipy tańczą swój poranny walc, a ja zasiadam w fotelu, kładę książkę na kolana, czuję aromat kawy zaparzonej  w ulubionej babcinej filiżance, zamykam oczy i chłonę tę chwilę szczęścia. Dochodzą mnie piękne ptasie rozmowy, czuję powiew wiatru na moim policzku, słyszę szum morza... Odpływam... na moment, na kilka minut. Ale to wystarczy. Wystarczy, by zanucić piosenkę... Uparcie i skrycie Och życie kocham Cię, kocham Cię, kocham Cię nad życie W każdą pogodę Potrafią

  CHCĘ ŻYĆ SWOIM ŻYCIEM MAMO  RODZICE NIE-IDEALNI Kiedy sięgałam po tę książkę, spodziewałam się znaleźć w niej odpowiedź na pytanie, jak wytłumaczyć rodzicom, że jako dorosły człowiek żyje swoim życiem i nie muszę być taką, jaką sobie mnie wymarzyli i że to wcale nie znaczy, że jestem... dziwna. Po przeczytaniu kilku stron tego poradnika wiedziałam już, iż nie tylko znajdę odpowiedź na to pytanie, ale także na wiele innych. Poza tym zrozumiem procesy i czynniki, które miały wpływ na to, jaka jestem i na to jacy są moi rodzice. To nie jest tylko poradnik dla dorosłych dzieci, nadal uzależnionych emocjonalnie od rodziców. Dzieci żyjących z poczuciem winy, że nie sprostali oczekiwaniom. Jest to książka dla obu stron układu, także dla rodziców, by oni również spróbowali zrozumieć złożoność procesów, jakie zachodzą w psychice dziecka i dorosłego i w relacjach między bliskimi sobie osobami. Ta książka jest dla Ciebie: wyjaśnia, jak stopień naszego uwolnienia się od rodziców [c